Wat is er toch mis met managers?
Regelmatig zie ik afbeeldingen en stellingen voorbij komen waarbij managers vergeleken worden met leiders. Hierbij is de teneur dat wat managers doen minder c.q. niet goed zou zijn ten opzichte van leiders. In dit artikel wil ik hierover de discussie aangaan.
Kent u ze ook, die plaatjes die op LinkedIn, Twitter en Facebook gedeeld worden met een rijtje van eigenschappen van managers afgezet tegen leiders? Hierbij worden managers steevast afgeschilderd als mensen die vooral taakgericht zijn met geen oog voor mensen en op de korte termijn gericht. Je leest eigenlijk tussen de regels dat het een stelletje sukkels zijn, die niet snappen wat er moet gebeuren en hoe je mensen motiveert.
Daarentegen wordt de leider afgeschilderd als een bevlogen visionair die in het groot denkt en praat, die mensen motiveert en stimuleert, die voorbeeld en richting geeft, kortom iemand waar je op wil lijken als leidinggevende en waar je als medewerker voor wil gaan.
De meeste leidinggevenden herkennen zich in de leider en medewerkers willen het liefste een leider als leidinggevende. Natuurlijk, want je wil geen leidinggevende die als dombo wordt afgeschilderd.